سلام ای حضرت عاشق!
که سلامتِ همه چشم های پر از تغزل در
غروب های پنجره های بسته، از آنِ نگاه توست!
سلام ای حضرت نور!
که سلامت همه لبخندهای پر از شکوفه انار،
در پایین لب های تشنه، به عطوفت توختم می شود!
سلام ای حضرت مهربانی!
که سلامت همه دست های پر از جوانه های گندم
در فصل آشیان سازی گنجشک های بی خانمان
از سخاوت تو ریشه می گیرد.
سلام ای حضرت اشک!
که سلامت همه نگاه های پر از آفتاب، در بارانی ترین
سحرگاه های دشت، به عطشناکی تو می رسد.
سلام ای حضرت شِفا!
که سلامت همه دل های پر از عطر بهار نارنج، در بعد از
ظهرهای تبدار کویر، بوی تُربت تورا می دهد.
سلام ای حضرت گل!
که سلامت همه پاهای پر از بوی باد بهاری، در بی خوابی
ماهی های نقاشی کودکان، از حُسن تو رنگ می یابد.
و سلام ای حضرت خون خدا!
که سلامت همه سرمای پر از گل آفتابگردان در تنور
نان های خانگی، وارث سرسپردگی تو می باشد.
و به راستی آیا پاسخی برای سلام های پر از آواز
چکاوک ها در وقت زیارت نی های سربریده نیست؟
آیا امیدی برای اذن دخول به بی خانمانی حلزون ها
در زیر ناودان بام های پر از کبوتر نمی باشد؟
شاید دعای شمعدانی های حیاط خانه همسایه در وقت وضوی
ستارگان، بین گل های انگشتانه نگاهم و پنجره های
فولاد باغ حضرت دل، وصل حاصل کند!
نزهت بادی
ای هوای عشق ، ای حسین!
از بلندترین قلّه های شعبان میوزی و در دشت محرم، به خیمه
لحظه هایمان وارد می شوی تا دانه دانه با اشک شوق، در جهانی
به وسعت کربلا، شقایق سرخ تو را برویانیم.
ای هوای عشق ، ای حسین!
هزار بوسه باد بر قنداقه ای که حنجره ات را پروراند تا
هنگام پرواززیباترین غزل را بسرایی.
میلاد تو، آغاز پرنده شدن دلهای هوایی ماست در آسمان تو، یا حسین!
حسین جان، میلادت رؤیای عاشقانه فرشتگان بود؛
فرشتگانی که به یمن آمدنت، بال های خویش را در زمین گسترانیدند
تا با رایحه دل انگیز وجودت، عطر و بویی تازه یابند.
آن گاه که گل های سپید و ارغوانی به پاس آمدنت
رنگ و بویی شادمانه به خود گرفتند
و آن زمان که قنداقه سپیدت در آغوش رسول اللّه جای گرفت
مدینه زیباترین لحظه ها را سپری می کرد
و شادمانه ترین روز را می گذراند.
ای چراغ هدایت و ای کشتی نجات!
خوش آمدی
امشب بهشت و گلشن رضوان مزین است ،
امشب رواق منزل جانان مزین است.
امشب عرش وزمین برای جشن ،
غرق زیور و جبرئیل درآسمان
و زمین در حال صعود و نزول.
درهای آسمانی گشاده و بر بام عرش،
پرچم رحمت در اهتراز.
ملائک کمر به خدمت بسته
و در حال آمد ورفت.
شب است و زمین نور باران،
گویا خورشید هم منتظر است.
چشم بود و افق بی انتهای آسمان ،
گوش بود و نغمه بی پایان ملکوت .
خدایا ارض و سماء را چه شده
که اینگونه در هیجانند ؟
بیا دل را به گلستان مدینه ،
به خانه فاطمه ببریم .
اینجا چه خبر است که همه اهل بیت
جمع اند و منتظر؟!!
احمد و علی (علیهما السلام ) را بنگر
که چگونه چشم به فاطمه دوخته اند.
آه گوش کن صدای دلنواز نوزادی را نمی شنوی ؟
آری انتظار به پایان رسید
و دومین فرزند علی و فاطمه ( علیهما السلام )،
نور چشم پیامبر به دنیا آمد ،
ملائک را ببین که با آب کوثر
شستشویش می دهند .
آنطرف را بنگر حوران رضوان ،
حریر بهشتی آورده اند
تا فرزند فاطمه را با آن بپوشانند.
به راستی کدام دل است که از لبخند
چشمان نازنین و نگاه عرشی آن نوزاد ،
به تلاطم در نیاید ؟!
نبی کودک را به دامان گرفته ،
از عرش ندا می رسد که نامش را
" حسین "بگذار.
او را به سینه می چسباند ومی بوید.
شادی و شعف خانه علی (ع) را پر نموده،
ملائک ندا می دهند:
به به ازاین شکوفه باغ محمدی
به به ازاین چراغ فروزان
خوش آمدی حسین جان
که جان عالمی فدای نام تو باد
ما همچنان که ساده ترین نیازمان؛
آب نوشیدن را، به یاد تو مرتفع میکنیم،
احساسمان، اندیشه مان،
مرگمان، حیاتمان، سلوکمان، قیاممان،
همه و همه رنگ ازتو می گیرند و معنا از تو می یابند.
بر مظلومیت جوانانمان از آن خرسندیم
که مظلومیت تو را تداعی می کنند.
جوانانمان را به یادواره علی اکبر تو به میدان فرستادیم.
و خون را از آن جهت ارج می نهیم
که تو ثارالله به خدایت اتصالش بخشیده ای
و آوارگی ن و کودکانمان را از آن روی تاب می آوریم
که گوشه ایاز آن همه درد و رنج تو را بشناسیم.
ما هر چه خون به یادواره تو داده ایم
و آنچه به دست آورده ایم،
از دست های مبارک تو گرفته ایم
و بر همین اساس ما گشتیم،
جستجو کرده یم، زیروروکردیم،
و ارزشمندترین گلستان جامعه
و عطرآگین ترین مجموعه گل را
به اعتقاد باغبان بزرگوار آن ستون ها را
که استواری جامعه در گروی وجودشان است
به اعتقاد بنیانگذارزیباترین،
خالص ترین، مؤمنترین،ایثارگرترین
جوانانمان را به اعتقاد مربي جداکردیم،
ممتاز نمودیم و روز تولد تو را
به ایشان اختصاص دادیم و جز اینان،
چه گروهی را شایستگی این منزلت بود؟
یا اباعبدالله! بابی انت وامی یابن الزهراء!
آتش عشق را در دل کودکان و جوانانمان جاودانگی بخش!
و هدیه های این امت را که بر اساس آیه
" لن تنالواالبرحتی تنفقوا مما تحبون"؛
معشوق هایخویش را فدای تو کردند، به پیشگاهت بپذیر.
" سید مهدی شجاعی"
برمشام جان رسد بوی حسین
آن بهشتی بوی دلجوی حسین
از کجا آید خدایا این نسیم؟
کآورد همراه خودبوی حسین؟
از نجف از کاظمین از سامراست؟
یا زمشهد، یا که از کوی حسین؟
گفت هاتف، سوّم شعبان رسید
این بود عطر گل روی حسین
آن چه لطف حق که پشت پرده بود
شد عیان از روی نیکوی حسین
مؤمنان را در ره معراجِ دل
قاب قوسین است ابروی حسین
در میلاد تو، ای شاه بیت غزل های محمّد صلی الله علیه و آله وسلم !
باید چگونه نیاز کرد؟
اشک شویم و بر گونه های خویش گرم بباریم؟
یا خنده شویم و بر ارتفاعات صورت به اهتزاز در آییم؟
این سنت پیامبر لبخند است که در شکفتن تنها تو
سیلاب اشک بر دشت چهره سبزش، خیل سؤال بر فوج فوج
ساحل نشینان فراتِ غمزه اش هیمه کرد
که چرا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم
در میلاد حسین علیه السلام می گرید؟
اوّل کسی که گریستن بر مصیبت ها و رنج های تو
را سنّت نهاد، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بود که
با دیدن قنداقه درخشانت، یاد بر افروختگی عاشقانه عصر
عاشورای تو افتاد و به گلو و سینه و پیشانی پر تقدیرت
بوسه ها نثار کرد و فرمود:
«اُقَبِّلُ مَوْضِعَ السُّیُوفِ»
جای شمشیرها و نیزه ها و سنگ ها را می بوسم.
سید عبدالحمید کریمی
میلاد مسعود فخر کائنات، حضرت
اباعبدالله الحسین علیه السلام مبارک باد.
فاطمه آورده فرزندی که در قدر و جلال
هم محمد هم امیرالمۆمنین هم مجتباست
چشم ثاراللهیان روشن به میلاد حسین
کام حزب اللهیان شیرین که این عید خداست
حسین جان! ای ابر شعله ورِ هستی،
میلادت بارش رحمتی است بر کویر خشکیده دل های ما
امشب مدینه در نوای یا حسین است
میلاد سبز خون حق مولا حسین است
سرچشمه فیض خدا می آید امشب
تاریخ ساز کربلا می آید امشب
ولادت با سعادت امام حسین(ع) مبارک باد
امشب، دلها پُر شور و شینِ، زائرِبین الحرمینِ
ورد لبِ هر عاشق امشب، گاهی ابوالفضل، گه حسینِ
شوری بپا در عالمینِ، عید تموم مومنینِ
غصه زدلها پرکشیده، چون عید عباس و حسینِ
شاهی به دوصد عزت و اجلال آید
با شوکت و فر و جاه و اقبال آید
امــروز حسیــن آیـد و فردا عباس
خورشید ز پیش و مه ز دنبال آید
صباح سوم شعبان به عرش دل پیچید
بشارت قدمش از خدای ثاراله
چه خوش بود که دهم جان خویش را هدیه
به رونمایی رویش برای ثاراله
میلاد گل رسول و زهرا و علی است
زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است
ما را دگر از روز جزا باکی نیست
چون بر دل ما عشق حسین بن علی است
امشب مدینه در نوای یا حسین است
میلاد سبز خون حق مولا حسین است
سرچشمه فیض خدا می آید امشب
تاریخ ساز کربلا می آید امشب
ای بانوی ایران پسر آورده ای امشب
ای طوبی عصمت ثمر آورده ای امشب
در بیت ولایتقمر آورده ای امشب
الحق که حسینِ دگر آورده ای امشب
میلاد نور مبارک
امشب به بیت فاطمه رضوان گل افشانی کند
روح القدس مدحت گری،حورا غزل خوانی کند
گیتی به تن پیراهن از انوار ربانی کند
شادی و غم با دل صفا پیدا و پنهانی کند
قالَ الحُسَيْنِ بن علىّ عليه السلام:
إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل.
شیعیان و پیروان ما (اهل بیت عصمت و طهارتعلیهم السلام)
آن كسانى هستند كه افكار و درون آن ها از هر گونه حیله
و نیرنگ و عوام فریبى سلامت و تهى باشد.
بحارالأنوار: ج 65، ص 156، ح 11
وبلاگ سلام بهورز salambehvarz.rozblog.com
لینک ارسال مطالب و دیگر فایلها به کانال رسمی سلام بهورزtelegram.me/jabervasileh
به کانال رسمی سلام بهورز بپیوندیدtelegram.me/salambehvarz
سلام بهورز
حسین ,امشب ,سلام ,حضرت ,میلاد ,سلامت ,الله علیه ,امام حسین ,سعادت امام ,کانال رسمی ,رسمی سلام
منبع
درباره این سایت