چقدر عطر آمدنت را دوست دارم! در آستانه تو که می ایستم، خداوند را حس می کنم.  با تو می شود همه سرنوشت ها را عوض کرد.  من یقین دارم که شب های قدر تو، شب های رقم خوردن سرنوشتند. وقتی که عطر تو را حس می کنم، دوست دارم زودتر برسی، تا دوباره چشم انتظار افطارهایت بنشینم و نیمه های شب، به شوق سحر بیدار شوم.  چقدر صدای اذان، دل نشین تر می شود، وقتی که تو آمده باشی! صدای ربنا را که می شنوم، بوی بهشت را احساس می کنم. هر روز موقع افطار که می شود، گمان می کنم که در آستانه بهشت ایستاده ام و دارم به کاینات فخر می م.
ماه مبارک رمضان، بهترین ماه ها، ماه میهمانی خدا،  ماه خوبی ها، ماه شب های قدر، ماه دعا ونیایش ، ماه رحمت و آمرزش و ماه خیر و برکت است. حلول ماه مبارک رمضان، به راستی که خبر از گشایش درهای بهشت به روی آدمیان دارد. ماه تزکیه،ماه خودسازی، ماه از خویش تا خدا رفتن، ماه پرواز با دوبال قنوت از زمین تا ملکوت و شکوفایی غنچه های معنویت در سکوت سبز روزه داران  و در حيرت ارغوانی سالکان کوی دوست.
آمـده ام بـه درگـهت تـضـرع و دعـا کـنـم ز سوز دل بخوانمت شور و نوا به پا کنم هزار بار و بيشتر توبه اگر شکسته ام آمده ام بـار دگـر بـه تـوبـه ام وفـا کـنم يـک شـب اگـر نيامـدم به درگـهت بـهر نياز کنون به گريه خوانمت به مثل ني، نوا کنم خشم اگر نموده اي ز کرده هاي زشت من بـه آه و نـالـه آمـدم تـا کـه تـو را رضـا کـنـم فقير و زار و خسته ام حقير و دلشکسته ام تـو هـم اگـر بـرانيـم، کـجـا روم چـه هـا کـنم با تو، خویشتن را از هر گناهی تطهیر می کنم. با تو می توانم تا آسمان هفتم، بی درنگ پرواز کنم. وقتی که می آیی، مرا به مهمانی خداوند می بری. چه شوقی دارد مهمان خدا بودن! چه شوقی دارد از پرنده ها سبکبال تر شدن! تو، عطر باغ های بهشت را می دهی؛ عطر سفره های صمیمانه اهل بیت علیهم السلام را. وقتی که می آیی، صدای مناجات علی علیه السلام را هم با خودت می آوری. هر شب، نجوای غریبانه اش را می شنوم. بوی رفتنش را حس می کنم. شب بیست و یکم، همه آبشارها، نامش را در اشک زمزمه خواهند کرد. حس عجیبی دارم. دعا می کنم کاش این بار، دستان ابن ملجم بلرزند!  کاش این بار نتواند! اما فرشته ها آمده اند تا برکت زمین را بر روی بوسه هایشان تشییع کنند.  این بار هم من و تو سیاه پوش می شویم.
بـاز هـواي سـحــرم آرزوســــت خـلـوت و مـژگـان تـرم آرزوسـت شـكـوه ي غـربـت نـبـرم ايـن زمـان دسـت تـــو و روي تـو ام آرزوســت خـسـتـه ام از ديـدن ايـن شـوره زار چـشـم شـقـايـق نـگـرم آرزوســـت واقـعـه ي ديـــدن روي تـــــو را ثـانـيـه اي بـيـشـتـرم آرزوسـت جـلـوه ي ايـن مـاه نـكـو را بـبـيـن رنـگ و رخ و روي تـو ام آرزوسـت ايـن شـب قـدر اسـت كـه مـا بـا هميـم؟ مـن شـب قـــــدري دگــــرم آرزوســـت حـسِّ تـو را مـي كنم اي جـان مـن عـزلـت بـيـتـي دگــــرم آرزوســــت خـانـه ي عـشـِاق مـهـاجـر كـجـاست؟ در سـفــــرت بـــال و پـرم آرزوســـت حـسـرت دل بـارد از ايـن شـعـر مـن جـام مـيـي در حـرمـــم آرزوســـــت
صدایی می آید! صدایی آسمانی  گویی صدای دف های فرشتگان است  خبری هست !! در آسمان شوری برپا شده است . عروس زمان  ماه خدا میاید . هیاهویی بپا شده است  مجلس جشن ملائک در اسمان برپاست  میلیاردها موجود در سراسر جهان  متوجه اتفاقی شده اند آری ،ماه میهمانی خدااست دلها یادش کرده اند صدایش میکنند درمیخانه اسمانی را گشوده اند نور را نشان همه میدهند در خانه خدا باز است  وخوان الهی گسترده  نعمت فراوان و رحمت بی شمار  چه مهمانی باشکوهی ! چه میزبان کریم و دست و دلبازی ! 30روز عاشقی و عشق بازی در راه است اما در این طریق آیا  همه حرمت میزبان را نگه خواهند داشت؟ فطر خواهد امد  آیا ما مست می دوست خواهیم ماند؟ یا سبوی خدا را بار دیگر  مثل هر سال خواهیم شکست؟!! خدایا به همه ما لیاقت حضور در این میهمانی  و سعادت درک برکات وفیوضات ماه خودت را عنایت کن  و آنچنان بر معنویات و ظرف وجودی ما بیافزای  که پایان رمضان آغاز دلداگی ماباشد 


هر که دارد سر سودای خدا بسم الله هر که دارد غم مهمانی ما بسم الله میزبانان سحر منتظر مهمانند هر که خواهد سحر اهل بکا بسم الله چشمه ی آب حیات است مناجات سحر هر که دارد طلب آب بقا بسم الله ماه ها منتظر ماه مبارک بودیم آمد ای منتظران ماه خدا بسم الله سفره بندگی ماه خدا پهن شده سفره ماست کنار شهدا بسم الله دیده وا کن که خدا در بر ما بنشسته همنشین است خدا با فقرا بسم الله شد هلال مه دلدار حلال همگان رویت یار حلال است تو را بسم الله دست ابلیس که بسته است امان ازاین نفس باید ای نفس کنی ترک خطا بسم الله یادی از تشنگی روز قیامت باید باب افطار گشوده ست به ما بسم الله میهمان خانه ارباب کرم ماه خداست ایها الناس سوی آل عبا بسم الله روزه یعنی عطش روضه ی لب های حسین هرکه دارد طلب خون خدا بسم الله رحمت واسعه اینجاست سر کوی حبیب هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله در رکاب پسر فاطمه باید جان داد هر که خواهد شود اینگونه فدا بسم الله بوی رمضان می آید؛ بوی خوش قرآن و شمیم شکوفه های دل انگیز مناجات و رایحه روح بخش بندگی خدا. خداوندا! فرموده بودی که بر بندگان، رئوف و مهربانی  و بر گنه کاران، عطوف و بخشنده؛ ولی من هیچ گاه این حقیقت را به خوبی اکنون درنیافته بودم.  آری! من در مرداب غفلت و لجن زار دوری از تو، غوطه ور بودم که ناگهان، ندای ملکوتی «یا علیُّ یا عظیم، یا غفور یا رحیم»  مرا به خود آورد و به کوثر زلال رمضان رهنمون شد.
نوروز دل مومن ،ماه رمضان آمد آن شوق ز جان رفته برگشته به جان آمد آریم دمی تا یاد از فصل خزان خود این ماه بهارستان هنگام خزان آمد چون سیلی آگاهی بر گوش گران ما این ماه دل آگاهی چون بانگ اذان آمد تا عقل به کار آرد، تا عشق به بار آرد گویا که چو «بسم الله» از دل به زبان آمد شیرینی ناتکرار دارد همه اوقاتش این ساعت ناتکرار تکرار چه سان آمد پیغام خدا آید از بهر پیمبرها پیغام خدا این دم بهر همگان آمد
رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا مستعد سفر شهر خدا کرد مرا از گلستان کرم طرفه نسیمى بوزید که سراپاى پر از عطر و صفا کرد مرا نازم آن دوست که با لطف سلیمانى خویش یله از سلسله دیو دعا کرد مرا فیض روح‌القدسم کرد رها از ظلمات همرهى تا به لب آب بقا کرد مرا من نبودم بجز از جاهل گم کرده رهى لایق مکتب فخر النجبا کرد مرا در شگفتم ز کرامات و خطاپوشى او من خطا کردم و او مهر و وفا کرد مرا دست از دامن این پیک مبارک نکشم که به مهمانى آن دوست ندا کرد مرا زین دعاهاست که با این همه بى‌برگى و ضعف در گلستان ادب نغمه سرا کرد مرا هر سر مویم اگر شکر کند تا به ابد کم بود زین همه فیضى که عطا کرد مرا 

کاش در اين رمضان لايق ديدار شوم سحري با نظر لطف تو بيدار شوم کاش منت بگذاري به سرم مهدي جان تا که همسفره تو لحظه افطار شوم حلول ماه پر فیض رمضان مبارک
باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش  وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش زان باده که در میکده عشـق ــند  ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . شمیم خوشبوی رمضان بر مسلمین مبارک

آمد رمضان هست دعا را اثری دارد دل من شور و نوای دگری ما بنده عاصی و گنهكار توییم ای داور بخشنده بما كن نظری استشمام عطر خوشبوي رمضان  گواراي وجود پاکتان
آمد رمضان و آسمان آبی شد شب‌های زمین ، دوباره مهتابی شد هستی ، به نماز عاشقی قامت بست عالَم ، غزل خجسته نابی شد حلول ماه مبارک رمضان مبارک باد
آمد رمضان، ز خواب غفلت برخیز گل کرد سپیده سعادت، برخیز بشکاف فلک را و چو حافظ ، سرمست طرحی دگر انداز و ز عادت برخیز حلول ماه مبارک رمضان بر دعوت شدگان ضیافت الهی مبارک باد
ماه رمضان است صفا آمده است بر خانه دل نور و ضیا آمده است از سفره ما بوی بهشت می اید این سفره ز درگاه خدا آمده است حلول ماه پر فیض رمضان مبارک
استشمام عطر خوشبوی رمضان از پنجره ملکوتی شعبان گوارای وجود پاکتان حلول ماه مبارک رمضان ماه رحمت و برکت و غفران مبارک باد

تا عقل به کار آرد، تا عشق به بار آرد گویا که چو «بسم الله» از دل به زبان آمد شیرینی ناتکرار دارد همه اوقاتش این ساعت ناتکرار تکرار چه سان آمد حلول ماه پر فیض رمضان مبارک

سلام بهورز رمضان ,مبارک ,الله ,حلول ,آمده ,دوست ,رمضان مبارک ,مبارک رمضان ,ناتکرار تکرار ,وجود پاکتان ,ساعت ناتکرار ,ساعت ناتکرار تکرار منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

استیل قصه نویسی ، داستان نویسی ، وخاطره نویسی سال ۹۸ درجه سئو وب ایران دانلود فیلم | دانلود فیلم ایرانی - سایت مووی تایمز سراج لبخند تو تعادل شهر را برهم میزند خبر از آینده